Inden CAS 95-13-6

Inden, znany również jako benzocyklopropen, jest wielopierścieniowym węglowodorem aromatycznym o niskiej toksyczności i działaniu drażniącym na skórę i błony śluzowe człowieka. Występuje naturalnie w smole węglowej i ropie naftowej. Ponadto inden uwalnia się również, gdy paliwa mineralne nie są całkowicie spalane. Wzór sumaryczny: C9H8. Masa cząsteczkowa: 116,16. Pierścień benzenowy i cyklopentadien w jego cząsteczce mają dwa sąsiadujące atomy węgla. Występuje jako bezbarwna ciecz, nie ulatnia się w postaci pary, żółknie w spoczynku, ale traci kolor pod wpływem światła słonecznego. Temperatura topnienia: -1,8°C, temperatura wrzenia: 182,6°C, temperatura zapłonu: 58°C, gęstość względna: 0,9960 (25/4°C); nierozpuszczalny w wodzie, mieszalny z etanolem lub eterem. Cząsteczki indenu zawierają wysoce aktywne chemicznie wiązania olefinowe, które są podatne na reakcje polimeryzacji lub addycji. Inden może polimeryzować w temperaturze pokojowej, a ogrzewanie lub obecność kwaśnego katalizatora może gwałtownie zwiększyć szybkość polimeryzacji i zareagować ze stężonym kwasem siarkowym, tworząc wtórną żywicę indenową. Inden jest katalitycznie uwodorniany (patrz reakcja uwodornienia katalitycznego) do dihydroindenu. Grupa metylenowa w cząsteczce indenu jest podobna do grupy metylenowej w cząsteczce cyklopentadienu. Jest łatwo utleniana i reaguje z siarką, tworząc kompleks, który ma słabo kwaśny odczyn i właściwości redukujące. Inden reaguje z metalicznym sodem, tworząc sól sodową, a następnie kondensuje z aldehydami i ketonami (patrz reakcja kondensacji), tworząc benzofulwen: Inden jest oddzielany od lekkiej frakcji olejowej otrzymywanej z destylacji smoły węglowej w przemyśle.